Przyglądam się jak wszystko zwyczajnie przychodzi i odchodzi...
Staram się doświadczać w pełni wszystko, co mnie spotyka,
czuć, nie chwytając się kurczowo niczego.
Podziwiam to, co natura potrafi dokonać.
Smucę się tym, do czego człowiek jest zdolny,
Radość znajduję w tym, co jest, spontanicznie,
doceniając także trudne chwile.
Unikam schematów, presji, negatywnych emocji,
etykietowania i wciskania w ramy.
Nie oczekuję, nie walczę, nie komplikuję, nie robię wielkich planów,
i dlatego gdy coś zawodzi - nie mam powodów do zmartwień.
Jestem spokojny... zaś gdy przyjdzie czas odejścia
- po prostu odejdę...
bez niepotrzebnego zamieszania.
